مقایسه تأثیر ۴ هفته تمرین های هوازی و تناوبی با شدت بالا بر سطوح متالوتیونئین بافت قلب موش صحرایی

زمینه: گونه های اکسایشی که طی تمرین ورزشی تولید می شوند می توانند به آسیب بافت های کلیه، کبد و عضله اسکلتی منجر شوند. به نظر می رسد متالوتیونئین یک نقش حفاظتی در برابر این گونه ها اعمال می کند. هدف: مطالعه به منظور تعیین اثر4 هفته تمرین­های هوازی و تناوبی با شدت بالا بر سطوح متالوتیونئین بافت قلب موش صحرایی انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه تجربی در سال 1394 بر روی 36 سر موش صحرایی نر 2 ماهه از نژاد ویستار با میانگین وزن 20±180 گرم انجام ‏شد. موش ها به روش تصادفی به سه گروه، تمرین هوازی (12 سر)، تمرین تناوبی با شدت بالا (12 سر) و شاهد (12 سر) تقسیم ‏شدند. گروه های تمرینی 5 روز در هفته مطابق با برنامه تمرینی به‏ مدت 4 هفته به فعالیت ورزشی پرداختند. گروه شاهد در این مدت هیچ­گونه برنامه تمرینی نداشتند. داده ها با آزمون آماری آنوا یک طرفه تحلیل شدند. یافته ها: تفاوت معنی داری بین میانگین متالوتیونئین در گروه های شاهد، تمرین هوازی و تمرین تناوبی با شدت بالا وجود نداشت. ولی میزان متالوتیونئین قلبی در نتیجه تمرین تناوبی با شدت بالا افزایش و طی تمرین هوازی کاهش یافت. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، به نظر می رسد برای نتایج بهتر باید مدت و شدت فعالیت ورزشی را تنظیم کرد.